Κάρπαθος

Οδοιπορικά Νοτίου Αιγαίου

Καστελλόριζο η Μεγίστη Φρυκτωρία

Έχει το οµορφότερο φυσικό λιµάνι της Μεσογείου.
Με το κάστρο και τα χρωµατιστά αρχοντικά του, µοιάζει µε ζωγραφιά
σε θάλασσα παραµυθιού. Σε µια χούφτα χώµα και πέτρα χώρεσαν
τόση ταραχή και ιστορία, τόσο κάλλος, που γονατίζει και την φαντασία...

Περισσότερα...

Αστυπάλαια Πεταλούδα του Αιγαίου

Τρεμοπαίζουν έκπληκτα τα βλέφαρα στο ξύπνημά τους… Γύρω μου αντί για το χαλάκι το βοτσαλάκι, κι εμπρός μου όχι η γνώριμη ντουλάπα αλλά γιαλός… ο Πέρα Γιαλός. Ο ουρανός ξημερώνει κι εγώ κουλουριασμένη στο φτερό μιας πεταλούδας αναρωτιέμαι αν ονειρεύομαι ακόμη. Και το έχω ανάγκη αυτό το όνειρο, εδώ, που σαν κηλίδα του Ρόρσαχ, καταμεσής του πελάγους, χύθηκε τούτος ο τόπος υποσχόμενος ολιγοήμερη ίαση. Μήτε Δωδεκάνησα μήτε Κυκλάδες αν και ανήκει διοικητικά στα πρώτα και διαθέτει το αρχιτεκτονικό ύφος των Κυκλάδων, η Αστυπάλαια είναι ένα μοναδικό νησί, μια πεταλούδα που θα με ταξιδέψει στο όνειρο γύρω της, μέσα της, μέσα μου.

Περισσότερα...

Φολέγανδρος Κυκλαδίτικη γοητεία…

Μια Χώρα πεντάµορφη, µια Παναγιά, µια θάλασσα να την προσκυνάς... Ξερολιθιά και βράχος, µελτέµι κι άγριος γκρεµός. Το άγριο, πετρώδες τοπίο της συναντιέται αναπάντεχα µε τη γαλήνια, χαλαρωτική ενέργεια που ρουφά όλο σου το είναι, για να ξυπνήσει πάλι σε κάποια απόµερη ακτή µε εκείνα τα βαθιά, πεντακάθαρα νερά. Γεύσεις, άνθρωποι, ερωτευµένοι θαµώνες και ιστορίες από τα παλιά ανταµώνουν στο λιλιπούτειο νησί που επάξια διεκδικεί τη θέση του στο κυκλαδίτικο όνειρο.

Περισσότερα...

Σύµη Ταξίδι στη µατιά…

«Είµαι ένας απλός, καθηµερινός, αισιόδοξος άνθρωπος. Αλλά δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα. Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη µατιά. Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες. Για να υπόσχονται το “παραπέρα”. Για να λούζουν στο αληθινό φως τ’ άδεια δωµάτια. Για να φτιάχνουν σκιές µε χρώµα

πάνω στους λευκούς τοίχους...»

Οδυσσέας Ελύτης

Περισσότερα...

Άνδρος-Ταξιδεμένη και καλοτάξιδη…

Την αγάπησα μέσα από την Ιωάννα Καρυστιάνη και το βιβλίο της «Μικρά Αγγλία», όπως συνήθιζαν να ονομάζουν το νησί στις αρχές του 20ου αιώνα… Για την πλοκή της ιστορίας πάνε κάμποσα χρόνια και δεν θέλω να σας γελάσω… Θυμάμαι όμως ολοκάθαρα εκείνο το συναίσθημα που σου άφηνε το βιβλίο. Μια γλυκιά περιπλάνηση σ’ ένα ταξίδι αλαργινό, οικείο κι αυθεντικό. «Καλοτάξιδο». Όπως η Άνδρος…

Περισσότερα...