Η Αντίπαρος της έμπνευσης

Ξυπνώντας το πρωί μέσα στη σκηνή του διαχρονικού κάμπινγκ της Αντιπάρου, νιώθω ενθουσιασμένη για άλλη μία καταπληκτική μέρα. Απολαμβάνουμε το χειροποίητο και πεντανόστιμο πρωινό μαζί με την αδελφή και τη μαμά μου και μια τεράστια παρέα νέων κι εφήβων που έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο από γεννησιμιού τους στο νησί, και συγκεκριμένα στο κάμπινγκ. Πηγαίνουμε τον σκύλο μας βόλτα στην παραλία, όπου παίζει με άλλα σκυλάκια καθώς εμείς γνωρίζουμε νέους φίλους. Κολύμπι, μουσικές, χοροί, ρακέτες και βόλεϊ στην πεντακάθαρη παραλία με τη μαλακή άμμο, γνωστή ως «του κάμπινγκ» ή «Θεολόγος». Μοιάζει με λιμνοθάλασσα και συχνάζουν εδώ τόσο οι παρέες του κάμπινγκ όσο και οικογένειες που αναμειγνύονται με γυμνιστές στην πιο απομακρυσμένη μεριά – με την ταμπέλα «Nudist official beach»!

Η θάλασσα είναι ρηχή, μα σε ένα σημείο βαθαίνει. Κολυμπάμε ως το απέναντι ξερονήσι για εξερεύνηση και διαλογισμό. Μεσημεριανό στο δροσερό ταβερνάκι με τις ονειρικές ζωγραφιές και τα εξαιρετικά, σπιτικά φαγητά, με κιθάρες και τραγούδια. Από την ανοιχτή κουζίνα μοσχοβολάνε μπαχάρια και μπασμάτια από τις παρέες που μαγειρεύουν αυτοσχεδιάζοντας. O κυρ Γιάννης με την εγγονή του την Τζένη, όπως και όλη η οικογένεια, είναι οι αγαπητοί οικοδεσπότες που μας περιποιούνται με το παραπάνω! Το κάμπινγκ ξεκίνησε το 1978, όταν ένας Ιταλός πρότεινε στον κυρ Γιάννη να του πουλήσει τον αμπελώνα του και εκείνος αποφάσισε να το στήσει ο ίδιος. Με τα πόδια, από το Χωριό φτάνουμε στην «Ψαραλυκή» με τα ρηχά νερά, την άπλετη σκιά κάτω από τα αρµυρίκια, τα μπαράκια με τις αιώρες και τις ξαπλώστρες πάνω στο κύμα. Οδικώς, φθάνουμε στις δαντελωτές αμμουδιές με τα καθάρια νερά του Σωρού, στον Άγιο Γεώργιο, στον Σιφνέικο Γιαλό, στον Bαθύ Bώλο. Το λεωφορείο πηγαινοέρχεται στο μυστηριώδες όμορφο Σπήλαιο, στα Λιβάδια, στη Γλύφα και στον κόλπο των Μοναστηριών, που κρύβεται ανάμεσα σε δυο λόφους κι έχει έναν εξωτικό βυθό! Στον Άγιο Γεώργιο και τη διάσημη ταβέρνα «Ο Πιπίνος» φάγαμε γαριδάκια, πολύ καλά μύδια και ψαρόσουπα, σε μια παραλία που είναι η τέλεια για τα παιδιά. Στο Λιβάδι, κοντά στο Χωριό, οι σέρφερς ξετρελαίνονται όταν έχει άνεμο, και όταν η θάλασσα είναι λάδι, είναι πραγματικά υπέροχα! Το ακριβό «Beach house» βρίσκεται στην παραλία πριν από τον Σωρό, όπου τα νερά είναι πάντα ήρεμα. Mεσημεριανός ύπνος, διάβασμα στην αιώρα του κάμπινγκ, χαρτιά, κουβέντες, χειροτεχνία. Βουτιά την ίδια ώρα που βουτά και ο πορφυρός ήλιος στο νερό, αποχαιρετισμός της μέρας και φυσικά φανταστικές φωτογραφίες το ηλιοβασίλεμα στην παραλία του κάμπινγκ. Ακολουθεί η πασαρέλα στις ντουζιέρες, όπου κορίτσια κι αγόρια στολιζόμαστε για τη βραδινή εξόρμηση στην πιο ρομαντική πόλη των Κυκλάδων. Ολόγιομα με βουκαμβίλιες τα στενά, ασβεστωμένα δρομάκια με τα μικρά πετρόχτιστα σπίτια, τα καλόγουστα μαγαζιά και τα καταπληκτικά ρεστοράν, σουβλατζίδικα, πιτσαρίες και φυσικά παγωτατζίδικα! Οπωσδήποτε πάμε θερινό σινεμά στον «Ωλίαρο» –από την αρχαία ονομασία του νησιού– με δωρεάν είσοδο. Κάθε βράδυ παρακολουθούμε μια ξεχωριστή, ποιοτική ταινία ή άλλα δρώμενα που οργανώνει ο πολυπράγμων Γιάννης. Στην κατάμεστη πλατεία, μετά την περατζάδα, γινόμαστε μια ακόμη μεγαλύτερη παρέα, στα μπαράκια με τις εμπνευστικές μουσικές, που μοιάζει να σφιχταγκαλιάζονται και μας θυμίζουν το μεγάλο παζάρι του Αλ Χαλίλ, όπου κι εκεί, μετά τα μεσάνυχτα, κοπέλες και άνδρες χορεύουν ξέφρενα. Καληνυχτίζουμε το Χωριό με ροκιές στα διαχρονικά «Doors» και «Λούκυ Λουκ», μπαρ γεννημένα από τη δεκαετία του εβδομήντα. Στις τέσσερις τα χαράματα παίρνουμε την έξοδο από το χωριό, στον χωματόδρομο δίπλα στις ασβεστωμένες χαμηλές μάντρες των χωραφιών όπου αχνοφωτίζονται τα στάχυα, ως την ντισκοτέκ-σύμβολο του νησιού, τη θρυλική «Luna». Πολλά ξυπνητήρια ηχούν στις σκηνές του κάμπινγκ για να βρεθούν οι κατασκηνωτές στην ντίσκο! Γύρω στις οκτώ το πρωί κι αφού ο ήλιος ανέβει για τα καλά, οι εορταστές έρχονται στο κάμπινγκ για πρωινό...

Οπωσδήποτε πάμε θερινό σινεμά στον "Ωλίαρο" -από την αρχαία ονομασία του νησιού- με δωρεάν είσοδο.

Θαλασσινή εκδρομή με την ψαρόβαρκα του κυρ Γιάννη στον βράχο με την εκκλησιά του Αγίου Σπυρίδωνα.
Στο κάμπινγκ του νησιού.
Σωρός.

Στο νησί βρίσκεται το Σπήλαιο με τον αρχαιότερο σταλαγμίτη της Ευρώπης, ηλικίας 45 εκατομμυρίων ετών.

Ένα γαστρονομικά ιταλικό ηλιοβασίλεμα ή ένα δροσερό κοκτέιλ απολαμβάνουμε στη βεράντα του «Sunset Deseo» με συχνά ζωντανές μουσικές, τσιγγάνικες, μπλουζ, γαλλικές.

α ερηµονήσια ∆εσποτικό, Τσιµιντήρι και Στρογγυλό παρουσιάζουν αρχαιο-λογικό ενδιαφέρον. Στο ∆εσποτικό βρέθηκαν τμήµατα αρχαίου ναού, ένα αρχαϊκό κιονόκρανο και ειδώλια. Από τον Αϊ-Γιώργη ξεκινούν καραβάκια για το ∆εσποτικό. Ο καπετάνιος προσφέρει καρπούζι και στάση για βουτιές στον μαγευτικό Επιτάφιο. Οι πιο αθλητικοί πλέουν με καγιάκ, κουπί ή με πανιά στα ανοιχτά. Αξίζει να σαλπάρετε για τον γύρο της Αντιπάρου µε ένα από τα καΐκια. Στο νησί, βρίσκεται και το Σπήλαιο, µε τον αρχαιότερο σταλαγµίτη της Ευρώπης, ηλικίας 45 εκατομμυρίων ετών. Έχει βάθος 100 μέτρα και η κατάβαση γίνεται µε σιδερένια σκάλα 411 σκαλιών. Το σπήλαιο ήταν γνωστό στην αρχαιότητα, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα από την Εποχή του λίθου, τα χαράγματα και οι επιγραφές στο εσωτερικό του. Στον μεγαλοπρεπή σταλαγμίτη της εισόδου σωζόταν μέχρι τον περασμένο αιώνα η επιγραφή: «Επί Κρίτωνος οίδε ήλθον Μένανδρος, Σόχαρμος, Μενεκράτης, Αντίπατρος, Ιππομέδων, Αριστέας, Φιλέας, Γόργος, Διογένης, Φιλοκράτης, Ονήσιμος». Σύμφωνα με την παράδοση, πρόκειται για τους συνωμότες κατά της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι όταν αποκαλύφθηκαν, βρήκαν κρυψώνα στο Σπήλαιο. Από τις επιγραφές που είναι χαραγμένες ξεχωρίζουν αυτές του βασιλιά Όθωνα και του μαρκήσιου Ντε Νουαντέλ. Καλεσμένος του πειρατή Ντανιέλ, κατέβηκε με σχοινιά στο σπήλαιο για να καπηλέψει αρχαία, κι όταν ανακάλυψε τον σταλαγμίτη, αποφάσισε μαζί με τους 500 ζωγράφους, σχεδιαστές, κτίστες, ιησουίτες, καπουτσίνους, Τούρκους και πειρατές, να γιορτάσουν εκεί τη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων με εκατό λαμπάδες και τετρακόσια λυχνάρια… Στον σταλαγμίτη που χρησίμευσε ως Αγία Τράπεζα χαράχτηκε η επιγραφή: «HIC IPSE CHRISTUS ADFUIT RJUS NATALI DIE MEDIA NOCTE CELEBRATO MDCLXXIII», που σημαίνει «Εδώ ο Χριστός γιόρτασε τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων του 1673». Ως αρχαιότερος επισκέπτης του σπηλαίου αναφέρεται ο λυρικός Παριανός ποιητής Αρχίλοχος (728-650 π.Χ.). Διασώζονται γκραβούρες διεθνών φιλελλήνων οι οποίοι επισκέπτονταν το νησί με σκοπό την κατάβαση στα βάθη του σπηλαίου του. Μετά τον Ντε Νουαντέλ και τη συνοδεία του, το Σπήλαιο συλήθηκε και από Ρώσους (1770-1774) και από Γερμανούς στην Κατοχή. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες που αποσπάστηκαν στολίζουν σήμερα τις προθήκες του Μουσείου Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη. Η σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου ανέλαβε το 1979 την εξερεύνηση, χαρτογράφηση και μελέτη της τουριστικής διαδρομής και ονομάτισε τους χώρους του Σπηλαίου. Στα γραφικά ταβερνάκια του λιμανιού μπροστά στις ψαρόβαρκες, όπως και στου Αγίου Γεωργίου το ψαρολίμανο, μας παρασέρνει η αφθονία στα πιάτα με τα μαγειρευτά, τους γόνους, τις σαλάτες με το σταμναγκάθι, τα φρέσκα ψάρια, τα χταπόδια που λιάζονται κάτω από τα αρμυρίκια. Σταθερή αξία ο… «Σταθερός», απέναντι από τα ferries, και δίπλα η καλύτερη ιταλική πίτσα στο «Lo los». Νοστιμότατο φαγητό στο «yam», με τα παιδιά να παίζουν ελεύθερα στον τεράστιο κήπο με το τούνελ και τον σκαρφαλότοπο! Καραβάκια για την Αντίπαρο αναχωρούν από την Παροικιά ή από την Πούντα της Πάρου.

 

Το σπήλαιο του νησιού με το εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη.
Στα ταβερνάκι του Αϊ-Γιώργης.
Παραλία Σωριού.
Ψαρεύοντας αστακούς με την "Ευγενία" του κυρ Γιάννη στην παραλία Μοναστήρια.

Προτάσεις

info's

Στους φωτισμένους χώρους του Κάστρου για έκτη χρονιά διοργανώνεται το Antiparos International Photo Festival με έκθεση φωτογραφιών και με συμμετοχές στα τριήμερα workshops της Ειρήνης Βουρλούμη και της Φωτεινής Παπαχατζή, όπως και μια ολόκληρη μέρα φωτογραφικής εξόρμησης με κατεύθυνση από τον Άγγελο Μπαράι, που θα προβάλει τις εικόνες σας το βράδυ στο μαγευτικό κάστρο.

Θα το βρείτε στο

τεύχος 117

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares