Βράδιασε πάλι. Κοιτώ τις σημειώσεις του χειμώνα που πέρασε. Μια Κυριακή στο Καβούρι, κοντά στη θάλασσα που πάντα με εμπνέει, μια Τετάρτη στον λόφο Φιλοπάππου που ήταν σπαρμένος με εκατοντάδες μαβιέ...
Ξεκίνησα την πορεία μου από την παλιά εθνική οδό Ιωαννίνων-Πρέβεζας. Καθώς οδηγούσα, το τοπίο γύρω μου άλλαζε σταδιακά, από τις πυκνές βουνοπλαγιές της Ηπείρου στις πιο ήπιες κοιλάδες που οδηγούσαν...
Προκόπι και Άγιος Ιωάννης Ρώσος
Στα τέλη του 17ου αιώνα στη μικρά Ρωσία, τη σημερινή Ουκρανία, γεννήθηκε ένα ιδιαίτερο παιδί, ο Ιβάν. Είχε γονείς ευσεβείς που τον μύησαν στα χριστιανικά ιδεώδη...
Πρώτα, είναι εκείνο το αεράκι που νιώθεις να σου χτυπά το πρόσωπο, φέρνοντας στο νου όλα της τ’ αρώματα. Αρώματα νησιώτικα, του ούζου και της θάλασσας, μα κι αρώματα δικά της· του μανταρινιού, του ...
Πολλές φορές, ανηφορίζοντας από το Κιάτο με σκοπό να επισκεφτούμε τη λίμνη Στυμφαλία ή την περιοχή του Φενεού, γνωστές ομολογουμένως και όμορφες τοποθεσίες της Πελοποννήσου, προσπερνούμε χωρίς να π...
Ρίο-Αντίρριο
Η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου ήταν το όραμα που είχε ο Χαρίλαος Τρικούπης για τη ζεύξη της Στερεάς με την Πελοπόννησο, για αυτό άλλωστε προς τιμή του, το επίσημο όνομά της είναι «Χαρίλα...
Η λίμνη Ηραίου Βουλιαγμένης είναι από τα ελάχιστα μέρη που συνδυάζουν ήλιο και θάλασσα με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, μπάνιο και ψαρομεζέδες πλάι στο κύμα με την πολυπόθητη και σπάνια πια ησυχία, για ...
Καθαρίζουμε μία μία τις αγκινάρες και τις περνάμε από τον χυμό των λεμονιών,
για να μη μαυρίσουν. Τις βράζουμε για πέντε λεπτά, τις στραγγίζουμε καλά και
αλατοπιπερώνουμε. Κόβουμε τις αγκινάρες σ...
Ετοιμάζουμε τη γέμιση: βράζουμε τη συκωταριά, τη βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα από την κατσαρόλα και την ψιλοκόβουμε. Σε ένα μεγάλο τηγάνι ρίχνουμε το βούτυρο μαζί με το ελαιόλαδο και σοτάρουμε πρώτα...
Αυτά σημειώνει η κυρία Μαρίνα Κουλαντιανού, υπεύθυνη επικοινωνίας του ΣΥ.ΚΑ.ΦΙ.ΑΡ «Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», που δημιουργήθηκε το 1993 αριθμώντας σήμερα 1100 μέλη, εκ των οποίων οι 700 είναι ασθενείς. Ο Σύλλο...
Ανέβηκα τα σκαλοπάτια τα λαξεμένα σε ψηλούς βράχους και βγήκα στο οροπέδιο που απλωνόταν μπροστά μου σαν τεράστιο αυτί. Πέρα οι λόφοι κολυμπούσαν στο φως κι είχαν το χρώμα που παίρνουν τα σφαχτάρια...
