Η Φαίδρα είναι μια νεαρή σφουγγαρού, ένα κορίτσι που βουτά στον βυθό της Ύδρας ψάχνοντας για σφουγγάρια. Σε μια από τις καταδύσεις της ανακαλύπτει ένα πανέμορφο αρχαίο άγαλμα που απεικονίζει ένα μικρό αγόρι πάνω σε ένα δελφίνι. Στη συνέχεια συμβαίνουν πολλά, εμπλέκονται αρχαιοκάπηλοι, αρχαιολόγοι, οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, ο λαός της Ύδρας, το κέρδος, το φιλότιμο, η εξαπάτηση, η μετάνοια κι ένα σωρό ακόμη που κεντούν τον καμβά του μυθιστορήματος του David Divine. To βιβλίο έγινε ταινία το 1957 και δεν είναι άλλη από «Το παιδί και το δελφίνι», σε σκηνοθεσία του Ζαν Νεγκουλεσκό. Πρωταγωνιστούν η Σοφία Λόρεν, o Άλαν Λαντ και ο Αλέξης Μινωτής. «Το παιδί και το δελφίνι» είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε σε Cinemascope 55 και αποτελεί την πρώτη αμερικανική κινηματογραφική παραγωγή που πραγματοποιήθηκε σε ελληνικό έδαφος και συγκεκριμένα στην Ύδρα, τον Πόρο, τη Ρόδο, τη Δήλο, τη Μύκονο, την Αθήνα, την Επίδαυρο και τα Μετέωρα.
Εννοείται πως η ελληνική οικονομία και ο τουρισμός ευνοήθηκαν πολύ από την ταινία. Η Ύδρα, που τη δεκαετία του ’50 ήταν ένα νησί του Αργοσαρωνικού χωρίς τουριστικές υποδομές, αρχίζει να εξελίσεται σ’ έναν προσφιλή προορισμό όχι μόνο των Αθηναίων αλλά και Ευρωπαίων και Αμερικανών. Ταυτόχρονα στην Επίδαυρο, την ίδια εποχή, αναβιώνουν τα Επιδαύρια. Μετά από την πρώτη εμβληματική παράσταση της «Ηλέκτρας» του Σοφοκλή το 1938, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη και με τους Κατίνα Παξινού, Μάνο Κατράκη και Ελένη Παπαδάκη να πρωταγωνιστούν στους ρόλους της Ηλέκτρας, του Πυλάδη και της Κλυταιμνήστρας αντίστοιχα, σταμάτησε κάθε δραστηριότητα εξαιτίας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου που ακολούθησε. Όμως από το 1955 ξεκινά το Φεστιβάλ Επιδαύρου, με πρώτη παράσταση την «Εκάβη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και πρωταγωνίστρια την Κατίνα Παξινού. Η Επίδαυρος και τα νησιά του Αργοσαρωνικού αποτελούν, πλέον, έναν ισχυρότατο πόλο έλξης ημεδαπών και αλλοδαπών τουριστών.
Ας επιστρέψουμε όμως στην Ύδρα και στην ταινία. Καθώς, όπως είπαμε, στο νησί δεν υπάρχουν κατάλληλα, για τους συντελεστές της ταινίας, καταλύματα, οπότε ο Γιάννης Λάτσης διαθέτει τη «Νεράιδα» για τη φιλοξενία τους. Επίσης το πλοίο «παίζει» στην ταινία ως το γιωτ του αρχαιοκάπηλου Πάρμαλη (στον ρόλο ο Κλίφτον Γουέμπ), με πολλές σκηνές να γυρίζονται στο εσωτερικό του. Καθημερινά τα νεγκατίφ του φιλμ στέλνονται στην Αθήνα για επεξεργασία, με το ταχύπλοο του Λάτση «Εριέττα» και οι διορθώσεις έρχονται με τηλεγράφημα πίσω στην Ύδρα.