Ζάκυνθος

Από ψηλά

Υπάρχουν δύο τρόποι να δεις το Ναυάγιο. Ο πρώτος είναι από ψηλά, αν κινηθείς οδικώς, στα υψώματα κοντά στη Μονή Αγίου Γεωργίου των Κρεμνών, και ο δεύτερος είναι να το δεις από κοντά, προσεγγίζοντας την παραλία με πλοιάριο. Φυσικά θέλεις να πας και με τους δυο τρόπους, γιατί και οι δύο πραγματικά αξίζουν! Ο πρώτος τρόπος, που είναι και δωρεάν αν έχεις δικό σου μέσο, σου προσφέρει τη μοναδική θέα που έχεις δει τόσες φορές και στις φωτογραφίες που το διαφημίζουν. Εδώ είμαστε. Η ζωντανή εικόνα σε αποζημιώνει όσο και η φωτογραφημένη; Η απάντηση είναι ναι, και με το παραπάνω! Δεν χορταίνεις να θαυμάζεις τη «mindblowing view», τη θέα δηλαδή που «σου παίρνει τα μυαλά», όπως επαναλαμβάνουν τόσες φορές οι αγγλόφωνοι επισκέπτες, που μαζί με πολλούς άλλους κάθε εθνικότητας συρρέουν κατά εκατοντάδες καθημερινά το καλοκαίρι! Τα υπέροχα τιρκουάζ νερά και, στο κέντρο της παραλίας που περιστοιχίζεται από πανύψηλα βράχια, το ναυάγιο στολίδι! Ναι, είναι πιο ζωντανό από τη φωτογραφία! Η θάλασσα πάλλεται εκατοντάδες μέτρα κάτω σου λαμπυρίζοντας από τον ζωοδότη ήλιο. Καραβάκια διατρέχουν συνεχώς τον γαλανό κόλπο τις ώρες αιχμής. Είναι συναρπαστικό να βρεθείς εκεί, ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα, αντικρίζεις ένα από τα πιο όμορφα σημεία του πλανήτη! Μια μικρή εξέδρα έχει στηθεί στο σημείο όπου καταλήγει ο δρόμος, σαν μπαλκονάκι από όπου μπορείς να δεις την παραλία. Εκεί, όταν υπάρχει κοσμοσυρροή, οι επισκέπτες περιμένουν υπομονετικά στην ουρά τη σειρά τους. Και η αλήθεια είναι ότι από εκείνο το σημείο δεν φαίνεται ολόκληρη η παραλία ούτε ολόκληρο το ναυαγισμένο καράβι. Ευτυχώς όμως υπάρχει και καλύτερη θέα! Ακολουθείς ένα μονοπάτι σαν να βαδίζεις σε κορυφογραμμή πάνω σε έναν πανύψηλο απόκρημνο βράχο. Όπως τον κοιτάς, αν αφήσεις το βλέμμα σου να ταξιδέψει μακρύτερα, θα δεις το αγέρωχο κεφαλονίτικο όρος, τον Αίνο. Φτάνοντας στο τέλος του προσεγγίζεις το σωστό σημείο θέασης, όπου η παραλία φαίνεται ολόκληρη, πιάτο μπροστά σου! Για να την δεις όμως, πρέπει να πλησιάσεις στην άκρη του βράχου, όπου απότομα απλώνεται μπροστά σου το απροσμέτρητο χάος. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει και κάνει την εμπειρία ακόμα πιο έντονη. Έξαψη σε πιάνει καθώς απ’ το ακρογκρέμι έχεις μπροστά σου το ονειρικό θέαμα όλο δικό σου. Ωστόσο, δεν είναι μόνο το Ναυάγιο. Και χωρίς αυτό οι γκρεμοί στη Μονή Αγίου Γεωργίου συναπαρτίζουν ένα μέρος εκπληκτικό. Ο Αυγουστής από τις Βολίμες, που έχει ένα από τα αυτοσχέδια περίπτερα πώλησης τοπικών προϊόντων, λέει ότι δεν υπάρχει καλύτερο ηλιοβασίλεμα απ’ ό,τι εδώ. Πράγματι, το μάτι σου χάνεται στο αχανές του ορίζοντα. Σαν κοιτάξεις δυτικά, βλέπεις μόνο θάλασσα. Κάπου προς τα εκεί βρίσκεται η Ιταλία, σκέφτεσαι, αλλά στεριά… δεν βλέπεις! Εδώ ο ήλιος κάνει το απογευματινό του μπάνιο… Μόνο κάποιο πλοίο πότε πότε σπάει την παντοκρατορία ουρανού και θάλασσας. Κάπου εκεί στα ανοιχτά, σκέφτεσαι, ταξίδευε κάποτε και ο «Παναγιώτης»… 

Από κοντά

Αφού γεύτηκες την εμπειρία από ψηλά, θέλεις να συμπληρώσεις και το δεύτερο μέρος της ιεροτελεστίας που λέγεται Ναυάγιο: την επίσκεψη στην παραλία. Από πού να πάρω το βαρκάκι; Υπάρχουν πολλές επιλογές, ακόμα και από τις νότιες παραλίες του νησιού, όπως ο Λαγανάς, από όπου πλεούμενα κάνουν τον γύρο και σταματάνε και στο Ναυάγιο. Η πιο κοντινή επιλογή όμως είναι από το Πόρτο Βρώμη, στα δυτικά. Επίσης κοντά είναι και από το λιμανάκι του Αγίου Νικολάου, καθώς και από το ακρωτήρι Σχηνάρι, στα βόρεια – ειδικά αν θέλεις να συμπεριλάβεις και μια επίσκεψη στις γαλάζιες σπηλιές, που είναι εκεί δίπλα. Καθώς διασχίζεις με το βαρκάκι τα μπλε σκούρα νερά κι από τη μία έχεις την απόκρημνη δυτική πλευρά ενώ από την άλλη απλώνεται το απέραντο Ιόνιο πέλαγος, μια προσμονή σε πιάνει να βρεθείς επιτέλους στο πολυπόθητο Ναυάγιο! Και η βάρκα παίρνει στροφή και νάτο… Το θωρείς στο βάθος, στο κέντρο της παραλίας, ανάμεσα από τους θεόρατους γκρεμούς. Τα νερά εδώ είναι το ίδιο μπλε ελεκτρίκ που βλέπεις κι από ψηλά, παρόμοιο σε λάμψη με το χρώμα των φτερών της πανέμορφης αλκυόνης. Ρίγη συγκίνησης και χαρά νιώθω καθώς πατώ για πρώτη φορά το πόδι μου στην παραλία-μύθο. Έχω την εντύπωση ότι όλοι οι άνθρωποι που περιστοιχίζουν το Ναυάγιο, το οποίο βρίσκεται πλέον… χειροπιαστό μπροστά μας, αισθάνονται το ίδιο. Μια πρωτόγνωρη χαρά που αξιωθήκαμε να βρεθούμε εδώ! Το τοπίο είναι επιβλητικό. Θαρρείς πως βρίσκεσαι μέσα σε φαράγγι με τους γιγάντιους βράχους να ορθώνονται κάθετα γύρω σου. Στο κέντρο του φαραγγιού η πάλλευκη παραλία με λεπτό βοτσαλάκι και ίσως την πιο ψιλή άμμο που έχεις δει, το ναυάγιο κι εσύ! Όπως και από ψηλά, έτσι κι εδώ όλοι θέλουν να φωτογραφηθούν με το πλοίο ίνδαλμα, αυτό το σύγχρονο τουριστικό τοτέμ. Οι σέλφι με τα κινητά, οι σκηνοθετημένες λήψεις και οι αναμνηστικές φωτογραφίες δίνουν και παίρνουν. Μερικοί έχουν γράψει πάνω στο σκουριασμένο σκαρί, ενώ άλλοι έχουν αφήσει πέτρες-σημειώματα σε διάφορα σημεία στο εσωτερικό του, με κείμενα ενθύμια της παρουσίας τους ή ευχές ποθητές… Πολλοί εξερευνούν το καράβι-μνημείο, άλλοι το αγγίζουν, κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν το μπάνιο στα υπέροχα νερά. Τι να πρωτοκάνεις στον λίγο χρόνο που σου αφήνουν τα βαρκάκια εδώ… Θέλεις να καθίσεις ώρες, να το ευχαριστηθείς, να το χορτάσεις. Αν έρθεις νωρίς και συνεννοηθείς με τους βαρκάρηδες, υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ωραία θα ήταν και να διανυκτέρευες εδώ, σκέφτομαι, παρέα με το ναυάγιο, κάτω από εκατομμύρια αστέρια. Η κόρνα του πλοιαρίου διακόπτει την ονειροπόλησή μου. Ήρθε η ώρα της επιστροφής. Φεύγοντας ευγνωμονείς που έδωσε η ζωή και βρέθηκες εδώ και το μόνο που εύχεσαι είναι κάποια στιγμή να τα καταφέρεις να επιστρέψεις. Όσο η θάλασσα και η μανία του καιρού το επιτρέψει. Καθώς η σκουριά ποτέ δεν κοιμάται, έτσι και το ναυάγιο δεν θα είναι για πάντα εκεί … Το ρεπορτάζ πραγματοποιήθηκε με την ευγενική χορηγία των καταστημάτων ειδών ταξιδιού Βύρλος στον πεζόδρομο του Άργους (τηλ. 27510 68308)