Καταρράκτες Στενωσιάς

Το χωριό είναι κυριολεκτικά πνιγμένο στη βλάστηση, αμέτρητες ελιές και ανάμεσά τους οπωροφόρα δέντρα να δίνουν με τους καρπούς τους ζωηρές πινελιές στη “μονοτονία” του πράσινου! Στον δρόμο λίγο έξω από το χωριό ξεκινάει το καταπράσινο φαράγγι της Στενωσιάς. Εδώ οι Ιταλοί, παρατηρώντας την ορμή του νερού και θέλοντας να την αξιοποιήσουν, κατασκεύασαν τον πρώτο υδροηλεκτρικό σταθμό της Μεσσηνίας που τροφοδοτούσε με ρεύμα την Πύλο για να ανάψει, όπως μας πληροφόρησαν, μόλις μια ηλεκτρική λάμπα στο κέντρο της πόλης! Φυσικά από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Οι άνθρωποι μετακινήθηκαν, άλλοι έφυγαν άλλοι έμειναν, τα χωράφια κατά μήκος του φαραγγιού που άλλοτε βλάσταιναν, παραδόθηκαν στα χέρια της φύσης. Και οι καταρράκτες της Στενωσιάς, το μέρος που οι γηραιότεροι του χωριού έμαθαν να κολυμπούν ως παιδιά, έγιναν μια παλιά ιστορία που πολλοί συζητούσαν αλλά λίγοι από τους νεότερους είχαν δει.

Κάπου εδώ όμως έρχεται ο Βαλάντης Καλογερόπουλος, ένας νέος άνθρωπος, φυσιολάτρης, πεζοπόρος και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Στενωσιάς ανατρέποντας το αναμενόμενο φινάλε…! Με δική του πρωτοβουλία, ξεκίνησε το 2017 τον καθαρισμό του φαραγγιού και τη διάνοιξη ενός μονοπατιού που οδηγεί στους καταρράκτες της Στενωσιάς για να καταλήξει, έπειτα, σε αυτούς της Καλάμαρης. Το αποτέλεσμα; Σήμερα το χωριό να δέχεται επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό που έρχονται να δουν από κοντά το νέο… Πολυλίμνιο της Μεσσηνιακής γης. Όπου υπάρχει μεράκι και ζήλος ευτυχώς τα νέα διαδίδονται γρήγορα από στόμα σε στόμα…

Συναντήσαμε τον Βαλάντη στο καφενείο του χωριού για να μάθουμε περισσότερα για αυτή του την πρωτοβουλία και να μας οδηγήσει μέχρι τους καταρράκτες. Μιλάει με ενθουσιασμό για το μονοπάτι και μας συνεπαίρνει με το πάθος του. Οι ώρες προσωπικής του εργασίας για να υλοποιηθεί αυτό του το όραμά σίγουρα είναι κάτι που δε μπορεί να καταμετρηθεί. Κάθε μέρα, για έναν ολόκληρο χρόνο, ερχόταν μετά τη δουλειά του στο φαράγγι για να χαράξει το μονοπάτι και να το καθαρίσει. Στην πορεία κάτοικοι του χωριού και ορειβατικοί σύλλογοι από την Καλαμάτα και την Αθήνα έσπευσαν να τον βοηθήσουν αλλά χάρη στον δικό του ζήλο μπορούμε σήμερα να χαρούμε, υπό το αναζωογονητικό κελάρισμα του νερού, το καταπράσινο αυτό μονοπάτι που η Περιφέρεια Πελοποννήσου προτείνει σαν ένα από τα κορυφαία μονοπάτια της Μεσσηνίας! Σε αυτό συμφωνεί και ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος κ. Παναγιώτης Καρβέλας ο οποίος μιλά με τα καλύτερα λόγια για την προσφορά της εθελοντικής ομάδας, η οποία έχει προσφέρει τα μέγιστα σε πολλούς ακόμη καίριους τομείς.

Το χθεσινό βράδυ άνοιξαν οι ουρανοί και σήμερα οι αραιές ψιχάλες δεν αποτελούν ιδανικό σύμμαχο για πεζοπορία. Είναι η μόνη μας ευκαιρία να δούμε το μονοπάτι και έτσι βάζουμε τα μποτάκια πεζοπορίας και με αργές, προσεκτικές κινήσεις, αφήνουμε πίσω μας το αυτοκίνητο. Στα πρώτα μέτρα υπάρχει ένα πλάτωμα, με ξύλινα τραπέζια για φαγητό και χαλάρωση κάτω από τα ψηλά δέντρα. Εδώ γίνονται φαγοπότια και γιορτές την άνοιξη από επισκέπτες πεζοπόρους, μας πληροφορεί ο Βαλάντης. Το μονοπάτι έχει διανοιχθεί κατά βάση στο χώμα. Γι’ αυτό και κατά μήκος της διαδρομής υπάρχει λάσπη σε αρκετά σημεία και αυτός είναι και ο λόγος που το μονοπάτι κλείνει τους χειμερινούς μήνες και ανοίγει πάλι την άνοιξη. Είμαστε οι τελευταίοι για φέτος. Μετά από εμάς, ο Βαλάντης θα σηκώσει τα ξύλινα γεφυράκια και τα σκαλιά, που έχει ο ίδιος φτιάξει, θα βγάλει τα κρατήματα που έχει προσαρμόσει στα πιο δύσβατα σημεία κλείνοντας για λόγους ασφαλείας τις δύο εισόδους στο μονοπάτι. Αν συναντήσετε κορδέλες θα πει πως το μονοπάτι είναι κλειστό και δεν προτείνεται η διάσχισή του.

Σήμερα, ο Βαλάντης είναι σε αναζήτηση χρηματοδότησης για να φτιάξει πέτρινο καλντερίμι, στα πιο δύσκολα σημεία του μονοπατιού, ώστε να μπορέσει να το κρατήσει ανοιχτό όλο τον χρόνο. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και ο Δήμος: «Θα είμαστε πολύ περήφανοι, αν καταφέρουμε και συνδράμουμε στην προσπάθεια αυτή, βρίσκοντας πόρους για το μονοπάτι της Στενωσιάς που αποτελεί έναν ακόμη πόλο έλξης ανάμεσα στις ανεξάντλητες ομορφιές της Πυλίας», θα μας πει σε τηλεφωνική μας συνομιλία ο Δήμαρχος. Μέχρι τότε μπορεί κανείς να το περπατήσει από μέσα Απριλίου, μέχρι τα μέσα του Νοέμβρη…