Εύηνος

Χάνι Μπανιά

Σου έρχεται απλά να αγκαλιάσεις τα δέντρα μετά από μια πρωινή βόλτα στις όχθες του Εύηνου. Και το κάνεις. Ένα ζεστό στέκι, που το βράδυ μεταμορφώνεται σε μπαράκι, στην άκρη της γέφυρας Μπανιά, αρκεί για να εκδηλώσουμε την κοινωνικότητά μας. Εδώ, συναντάμε μια μεγάλη παρέα νέων που, πάνω στα αστεία τους, μας λένε ότι μένουν μόνιμα στο διπλανό χωριό, τα Πιτσιναίικα. Τα καλά της κρίσης: η αυτάρκεια των κοινωνιών στα χωριά. Η οικοδέσποινά μου, η κυρία Άννη, μια πραγματική μούσα της φιλοξενίας στο «Εύηνος village», έχει ζώα, γατάκια και σκυλάκια, καθώς και κήπους με λαχανικά και δέντρα, και τον πανοραμικό κήπο με την καρυδιά. Ετοιμάζει όλα τα καλούδια για πρωινό: κουλουράκια, μαρμελάδες χειροποίητες, δύο ειδών καφέδες, μέλι αγνό και πολλά άλλα. Με την οικογένειά της έφτιαξε έναν εξαιρετικό ξενώνα με τρεις βίλες χτισμένες πάνω στην όχθη. Τα καλοκαίρια, μπροστά στον ξενώνα, τα νερά είναι ειδυλλιακά για βουτιές. Τόσο η θέα όσο και η ηρεμία ομορφαίνουν την ψυχή. Ξυπνάμε από τα κελαηδίσματα των αηδονιών, τα κοάσματα βατραχιών, τους ήχους των νερών και του αγέρα... Στο χωριό υπάρχουν και άλλοι ξενώνες, όπως το «Guest House X-dream [water action]», που φιλοξενεί, σε πέντε δωμάτια δίκλινα, έως και 10 άτομα. Το παλιό πέτρινο σπίτι του χωριού ανακαινίστηκε κι έγινε καταφύγιο για δώδεκα άτομα. Ιδανικό για καγιάκερς! Ουσιαστικά εδώ είναι ένα στέκι από το 1995 για λάτρεις των λευκών νερών. Οργανώνονται ξεναγήσεις στο ποτάμι και διάφορες δραστηριότητες, όπως μαθήματα καγιάκ. (http://www.ac - tion-team.gr, τηλ.: 6982 310944) Το «Alpine Club», που βρίσκεται κάτω από τη γέφυρα, διέδωσε στους Έλληνες τις δραστηριότητες στο ποτάμι, από τις αρχές του ’90 μέχρι και σήμερα. Οι εγκαταστάσεις του κάτω από τη γέφυρα περιλαμβάνουν τα ξύλινα σπιτάκια και ένα σαλέ για πρωινό και μεσημεριανό, ενώ τα βράδια γίνονται ξακουστά πάρτι! Λειτουργεί μόνο από Οκτώβριο έως Απρίλιο. Υπάρχουν δύο ταβέρνες. Ο ένας κάπηλας μένει ανοιχτός όλο το χρόνο και μαγειρεύει ή ψήνει δικά του κρέατα, και ο άλλος ανοίγει τα Σαββατοκύριακα. 

Γύρω απ’ το ποτάμι

Ο Εύηνος ή Φίδαρης, γνωστός από τη μυθολογία ως πέρασμα του Ηρακλή και της Δηιάνειρας, πήρε το όνομα του από τον ομώνυμο βασιλιά. Ο ποταμός πηγάζει από τα Βαρδούσια και εκβάλλει στον Πατραϊκό κόλπο. Το καλοκαίρι διακόπτονται οι δραστηριότητες στο ποτάμι αφού το νερό μειώνεται. Το φράγμα του Αγίου Δημητρίου, που ολοκληρώθηκε το 1995, συνέβαλε στο να χαμηλώσει η στάθμη του ποταμού αλλά και στο να εκτραπεί το νερό με σήραγγα στον Μόρνο και να αποφύγει η Αθήνα τον κίνδυνο λειψυδρίας. Το 25% των υδάτων του ταξιδεύει υπογείως στον Μόρνο υδροδοτώντας την Αττική, κι έτσι «ημέρεψε» ο ορμητικός Φιδάρης. Ένα προτεινόμενο μονοπάτι ξεκινά από το Χάνι Μπανιά, κινείται κατά μήκος του φαραγγιού του Εύηνου και, μετά από τέσσερις ώρες περίπου, καταλήγει στο μοναστήρι του Τιμίου Ιωάννου Προδρόμου. Είναι μέτριο προς δύσκολο και χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση, έχει φυσικές σκάλες πάνω στα πετρώματα και αρκετά καλντερίμια. Για ποδηλασία βουνού, προτείνεται η διαδρομή 45 χλμ. με τέσσερα μονοπάτια γύρω από το βουνό της Βελβίνας και τον κάμπο του Αγραπιδόκαμπου, διαβαίνοντας πολλά ρυάκια με ξύλινα γεφυράκια. Υψομετρικά είμαστε περίπου στα 1.500 μ. Περιτριγυρισμένοι από πλατάνια, πουρνάρια, λεύκες και οξιές, στρίβουμε αριστερά από τη γέφυρα του Πόρου, με κατεύθυνση προς Στράνωμα, και σε δέκα λεπτά βρίσκουμε στην όχθη το ξακουστό «Καρέλι» και τη μεταγενέστερη συρμάτινη γέφυρα που αιωρείται πάνω από τον ποταμό και αξίζει να τη διαβείτε. Από τη γέφυρα του Πόρου, αν στρίψουμε δεξιά, φθάνουμε σε είκοσι λεπτά στον Κάμπο Σίμου, όπου ακόμη μία φιλόξενη οικογένεια μας υποδέχεται στον υπέροχο ξενώνα «Γρίβα». Μοναδικά διακοσμημένα τα οκτώ δωμάτια με υλικά από τη φύση: κρεβάτια χειροποίητα με ξύλο και σίδερο, κομοδίνα από κορμούς δέντρων και πρωτότυπα φωτιστικά από κλαδιά, ξύλο και χαλκό. Στα εκλεπτυσμένα σερβίτσια της τραπεζαρίας, τα ντόπια εδέσματα χορταίνουν και τον πιο απαιτητικό γαστρίμαργο, ενώ το ατμοσφαιρικό ντεκόρ με την απαράμιλλης ομορφιάς θέα καλεί επισκέπτες από όλη την περιοχή για καφέ, γλυκό ή μεζέ. Η κάθε λεπτομέρεια εδώ προδίδει καλαισθησία, όρεξη για ζωή και αγάπη για τον συνάνθρωπο. Στα μπαλκονάκια του ξενώνα Γρίβα ευωδιάζουν οι αχλαδιές και οι μηλιές, ενώ η μεγαλοπρέπεια της θέας οφείλεται στον καταπράσινο Κάμπο Σίμου, που σχίζεται στα δύο από το ποτάμι. Μια εικόνα ονειρική, ιδιαίτερα την αυγή, όταν η πρωινή πάχνη τα σκεπάζει όλα διακριτικά. Η οικογένεια Μουχτούρη, που διαχειρίζεται τον ξενώνα Γρίβα, αγαπά τα άλογα με τα οποία ιππεύουμε σε ένα ανήλιαγο μονοπάτι ως το γεφυράκι του Πόριαρη. Χρήσιμες πληροφορίες στο: http://e-nafpaktia.g