Ερύμανθος - Νεμούτα

Παραμυθένιος ποταμός σε μυθικό φαράγγι

Ακόμη αντηχεί ο ήχος του νερού στα αυτιά μας. Όπως αντηχεί μέσα στο φαράγγι χιλιάδες χρόνια τώρα, χαρίζοντας απλόχερα έμπνευση κι ενέργεια στον άνθρωπο που τις αναζήτησε. Μπορεί πλέον η δυναμική του να μην είναι περιζήτητη και να παραμένει αναξιοποίητη, όμως η σπάνια φυσική ομορφιά που διαθέτει κάνει τον Ερύμανθο σημαντικό πόλο έλξης της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Τι σας φέρνει στο μυαλό η λέξη «καταρράκτες»; Αυτούς του Νιαγάρα, της Έδεσσας ή μήπως της Νέδας; Και στις τρεις περιπτώσεις, αυτά τα σημεία κάθετης υδατόπτωσης αποτελούν σημαντικό αξιοθέατο και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν για την προβολή της δικής τους «γειτονιάς» και για την ανάπτυξη τουριστικής δραστηριότητας. Σχεδόν το αντίθετο συμβαίνει στη Νεμούτα, ένα χωριό του νομού Ηλείας, στα σύνορα με την Αχαΐα και την Αρκαδία. Χτισμένο σε υψόμετρο 560 μέτρων βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Ερύμανθο, ο οποίος πηγάζει από το ομώνυμο όρος και καταλήγει στον Αλφειό. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, τα νερά του Ερύμανθου διασχίζουν πανέμορφα φαράγγια και σχηματίζουν εντυπωσιακούς καταρράκτες. Την ίδια ώρα σχεδόν όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται με παραδοσιακές αγροτικές εργασίες που δεν αφήνουν χρόνο για καινοτομίες και επιχειρηματικές ιδέες. Είναι χαρακτηριστικό πως στην ευρύτερη περιοχή της Ηλείας, λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξη των καταρρακτών και ελάχιστοι φαίνεται να τους έχουν επισκεφθεί. Ενδεικτικό είναι πως στην πασίγνωστη μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο, τα αποτελέσματα της φράσης «καταρράκτες Νεμούτας» είναι σαράντα φορές λιγότερα από εκείνα της Έδεσσας, ενώ δεν υπάρχουν κατατοπιστικές οδηγίες για το πώς να τους επισκεφτείς. Ακόμα και αν τύχει να περάσεις από τη Νεμούτα ή κάποιο κοντινό χωριό, πιθανότατα δεν θα ακούσεις κάποιον να μιλάει γι’ αυτούς και σίγουρα δεν θα δεις καμία πινακίδα να σε ενημερώνει και να σε κατευθύνει σχετικά. Πιθανότατα την ύπαρξή τους θα την αγνοούσαμε και εμείς, αν δύο νέοι της περιοχής δεν επέλεγαν στα χρόνια της κρίσης να αφήσουν πίσω τους την αστική μιζέρια και να επιστρέψουν στο χωριό τους. Αρχικά ο Νίκος και στη συνέχεια και ο Παναγιώτης ξεκίνησαν πεζοπορίες χωρίς να γνωρίζουν τι πρόκειται να ανακαλύψουν. Άρχισαν να καταγράφουν τα ευρήματά τους και σιγά σιγά διέδιδαν πληροφορίες για τις ομορφιές του χωριού τους. Λίγο αργότερα είχαν «χαρτογραφήσει» πάνω από τριάντα καταρράκτες και το ενδιαφέρον από τον κόσμο έγινε εντονότερο. Εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες του ίντερνετ και δημιουργώντας την απαραίτητη ομάδα στο Facebook, κατάφεραν με την εθελοντική τους εργασία, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, να προσελκύσουν στη Νεμούτα μερικές χιλιάδες επισκεπτών! Τους περισσότερους μέσω ορειβατικών συλλόγων, πολλούς από γκρουπ του εξωτερικού και αρκετούς μεμονωμένους επισκέπτες. 

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, τα νερά του Ερύμανθου διασχίζουν πανέμορφα φαράγγια και σχηματίζουν εντυπωσιακούς καταρράκτες.

Την ύπαρξή τους θα την αγνοούσαμε και εμείς, αν δύο νέοι της περιοχής δεν επέλεγαν στα χρόνια της κρίσης να αφήσουν πίσω τους την αστική μιζέρια και να επιστρέψουν στο χωριό τους.

Η μυθική διαδρομή

Η «πλήρης» βόλτα ακολουθεί το μονοπάτι Μ3, που ξεκινάει από το Περιβαλλοντικό Μουσείο Φολόης (κοντινό χωριό) και έχει μήκος 12 χιλιόμετρα. Η διαδρομή μπαίνει κατευθείαν στο ομώνυμο ξακουστό δάσος και το ταξίδι στον χρόνο ξεκινάει. Κάτω από τη σκιά και των πανύψηλων βαλανιδιών κρύβονται τα χνάρια του Ηρακλή που, σύμφωνα με τη μυθολογία, κατέβηκε στην περιοχή για να πραγματοποιήσει τον τέταρτο από τους δώδεκα άθλους, τη σύλληψη του Ερυμάνθιου Κάπρου (ενός μυθικού αγριογούρουνου που συμβόλιζε τη μανία του ποταμού όταν φούσκωναν τα νερά του και προκαλούσε καταστροφές). Ο επισκέπτης, όπως και ο μυθικός ήρωας, διασχίζει μέρος του δάσους και στη συνέχεια μπαίνει στο φαράγγι που σχηματίζει το ποτάμι. Το σκηνικό από εκείνο το σημείο γίνεται σχεδόν τροπικό, με οργιώδη βλάστηση, μελωδικά κελαηδήματα και ίχνη άγριας ζωής. Οι πατημασιές αγριογούρουνων συναντώνται σχετικά συχνά ενώ υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες για απρόσμενες, στιγμιαίες συναντήσεις με ζώα όπως βίδρες και λαγούς. Φυσικά ο οπτικός εντοπισμός τους είναι ιδιαίτερα δύσκολος, καθώς ο ήχος από το τρεχούμενο νερό υπερκαλύπτει κάθε θόρυβο που θα πρόδιδε κίνηση αφήνοντας τα ζώα να κυκλοφορούν διακριτικά μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον. Πιο προσβάσιμη για παρατήρηση είναι η ζωή μέσα στα νερά του ποταμού, όπου μπορεί κανείς να συναντήσει από ψάρια του γλυκού νερού μέχρι μικρά νερόφιδα και καβουράκια. Το μονοπάτι καταλήγει σε πέτρινο γεφύρι (το πρώτο σημάδι ανθρώπινης παρέμβασης μετά από πολλή ώρα περπάτημα) στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να διαλέξει αν θα δει τους δεκατρείς καταρράκτες της ρεματιάς του Χαρατσαρίου ή τους δεκαέξι της ρεματιάς του Άμπουλα!

Η εύκολη διαδρομή

Οι καταρράκτες της Νεμούτας έχουν το προσόν να παρέχουν εύκολη πρόσβαση σε όσους δεν γυρεύουν πολύωρο περπάτημα ή δεν αντεπεξέρχονται σε αυτό. Ένας χωματόδρομος τριών χιλιομέτρων (και καλής βατότητας όταν τον επισκεφτήκαμε) μπορεί να οδηγήσει τους επισκέπτες πολύ κοντά στους καταρράκτες. Διασχίζοντας λίγα μέτρα μιας μικρής, όμορφης όχθης με φυσικά σκαμνάκια από κορμούς δέντρων και όμορφα μεταποιημένα καρούλια της ΔΕΗ μεταμορφωμένα σε ξύλινα τραπεζάκια, φτάνει κανείς σε έναν φράκτη και μία πόρτα, που σκοπό δεν έχει να αποτρέψει την είσοδο των επισκεπτών αλλά την έξοδο των ζώων που βόσκουν εκεί κοντά. Εκατό μέτρα παραπέρα περιμένει ένας καταρράκτης είκοσι περίπου μέτρων, που τους καλοκαιρινούς μήνες μοιάζει με όαση δροσιάς δίπλα στη θερμόπληκτη κατοικημένη περιοχή. Επιστρέφοντας στον χωματόδρομο, η βόλτα αξίζει να συνεχιστεί προς τα βόρεια (αντίθετα από τη ροή του νερού) με σκοπό τη διάσχιση της μεταλλικής γέφυρας που θα σας οδηγήσει σε δύο ακόμα εύκολα προσβάσιμους καταρράκτες, εκατέρωθεν του ποταμού. Όσοι τον διασχίσουν κάθετα (προσοχή στην ορμή του νερού) θα διακρίνουν λίγο ψηλότερα, στη δυτική όχθη, τα ερείπια ενός νερόμυλου, που εικάζεται πως κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και της Ελληνικής Επανάστασης λειτουργούσε ως μπαρουτόμυλος. Αξίζει τον κόπο η προσπάθεια να τον προσεγγίσετε και να δείτε κάποια μέρη του και εξαρτήματα που σώζονται ακόμα (το αυλάκι του νερού, το μυλοβάγενο, το σιφόνι και τη μυλόπετρα).

…με την ελπίδα πως όταν η «ανάπτυξη» χτυπήσει και αυτήν την πόρτα, που θα το κάνει σίγουρα, αυτό να γίνει με τον σεβασμό που αξίζει στην ορεινή Ηλεία.

Αντί επιλόγου

Ξεκινήσαμε να εξερευνήσουμε την περίπτωση της Νεμούτας γνωρίζοντας για τον προορισμό μας λιγότερα από όσα οποιαδήποτε άλλη φορά. Δύο μέρες αργότερα φύγαμε έχοντας πάρει μια μικρή μόνο γεύση από την περιοχή και νιώθοντας πως έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε για τον καλά κρυμμένο αυτό παράδεισο. Η αίσθηση της ανεξάντλητης Πελοποννήσου κορυφώθηκε για μία ακόμη φορά όταν για την επιστροφή μας αγνοήσαμε τις πεπατημένες των εθνικών οδών και ελιχθήκαμε στις πλαγιές του (όρους) Ερύμανθου, του Χελμού και της Ζήρειας, που προσφέρουν μια εναλλακτική διαδρομή με πολύ χάσιμο σε χρόνο αλλά μεγάλο κέρδος σε εικόνες. Δεν θα κλείσουμε το άρθρο με υποσχέσεις επιστροφής και αντάμωσης, που μας έρχονται στο μυαλό, αλλά με την ελπίδα πως όταν η «ανάπτυξη» χτυπήσει και αυτήν την πόρτα, που θα το κάνει σίγουρα, αυτό να γίνει με τον σεβασμό που αξίζει στην ορεινή Ηλεία. Μέχρι τότε οι τυχεροί θα θυμούνται εικόνες βγαλμένες από τροπικές περιοχές, άθικτες από τουριστικές παρενέργειες.

Προτάσεις

info's

Πρόσβαση

Η Νεμούτα απέχει 42 χλμ. από τον Πύργο. Για όσους έρχονται από την Αττική, προτιμότερη διαδρομή είναι μέσω Ε.Ο. Κορίνθου-Τριπόλεως, την οποία αφήνετε στην έξοδο προς Αρχαία Ολυμπία. Από εκείνο το σημείο χρειάζεστε περίπου δύο ώρες (115 χλμ.). Οι κοντινότεροι στο χωριό καταρράκτες προσεγγίζονται από τον χωματόδρομο που κατευθύνεται ανατολικά (από το χωριό) και οδηγεί προς Ελαία. Στο χαμηλότερο σημείο του δρόμου, δίπλα στον ποταμό, ξεκινάει το περπάτημα. Ωστόσο, οδηγίες για τους καταρράκτες δεν θα βρείτε εύκολα. Στη δημόσια ομάδα στο Facebook «Καταρράκτες Νεμούτας - Φαράγγι Ερυμάνθου» μπορείτε να βρείτε χρήσιμες πληροφορίες ενώ ο Νικόλαος Σιάκκουλης (τηλ.: 6978400540) και ο Παναγιώτης Παπαηλιού είναι πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν.

Διαμονή-Φαγητό

Επιλέξαμε τα δωμάτια που βρίσκονται μαζί με την ταβέρνα «Οι Κένταυροι» στη Φολόη (τηλ.: 26240 62010). Ευχαριστούμε τον κύριο Γιάννη όχι μόνο για τη φιλοξενία αλλά και για τις χρήσιμες πληροφορίες που μας έδωσε. Μην παραλείψετε να του ζητήσετε να σας δείξει την έκθεση του δάσους της Φολόης, που βρίσκεται στο διπλανό οικόπεδο, καθώς και να σας δώσει οδηγίες για τη διάσχιση του φαραγγιού που βρίσκεται δίπλα στο χωριό.

Αξιοθέατα

Εκτός από τους καταρράκτες, τα φαράγγια και το δάσος της Φολόης, μπορείτε να επισκεφτείτε το ξύλινο περιβαλλοντικό Μουσείο - Κέντρο Ενημέρωσης και Πληροφόρησης Δρυοδάσους Φολόης, που βρίσκεται στην τοποθεσία Λούτσα.

Θα το βρείτε στο

τεύχος 103

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares