Η ώρα περνά κι η διάθεση της παρέας χρωματίζεται με ανέμελη διάθεση κι έντονη δίψα για μάθηση, καθώς ο Antonio αρχίζει να μοιράζεται μαζί μας τις γνώσεις του για αυτούς τους παράξενους οργανισμούς. Στην Ελλάδα έχουμε περίπου 150 είδη εδώδιμων μανιταριών αλλά μόνο τα τελευταία χρόνια επιδιδόμαστε στη συλλογή και την καλλιέργεια τους. Τα περισσότερα μανιτάρια είναι σαπροφυτικά, τρέφονται δηλαδή διασπώντας με κάποια ένζυμα τη νεκρή οργανική ύλη. Είναι οι «ανακυκλωτές» φύλλων και νεκρών τμημάτων των κορμών των δέντρων. Δουλειά τους είναι να πλουτίζουν το έδαφος με ωφέλιμα θρεπτικά συστατικά για τη χλωρίδα. Κάποια άλλα ζουν σε βάρος υγιών ή άρρωστων φυτών και δέντρων και είναι παρασιτικά. Τέλος, υπάρχουν κι εκείνα τα μανιτάρια που αναπτύσσουν καλές κι αρμονικές σχέσεις αλληλοστήριξης και βοήθειας με τα φυτά και τα δέντρα που συμβιώνουν. Στο ταξίδι αυτό της δημιουργίας ζωής ανταλλάσσουν μεταξύ τους πολύτιμα θρεπτικά συστατικά και νερό. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα μανιτάρια είναι αποτελούμενα σχεδόν στο 90% από νερό, ενώ διατροφικά είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και αντιοξειδωτικά ιχνοστοιχεία, όπως ο χαλκός και το σελήνιο, ενώ αποτελούν πηγή φυτικής πρωτεΐνης.
Για την αξιολόγηση των «θησαυρών» στα καλάθια μας, πίσω στο κτήμα, μας υποδέχθηκε η Κενίτα. Ζεστή, φιλική και εγκάρδια μας μιλά με ενθουσιασμό για τη συλλογή των σταφυλιών, την παρασκευή και την εμφιάλωση των θεσπέσιων οίνων του κτήματος Τσέλεπου, τα οποία μας προσέφερε να γευτούμε. Το πρώτο κρασί που δοκιμάσαμε ήταν ο αφρώδης οίνος «Αμαλία Brut» με αρώματα λεμονανθών, μελιού κι ευωδιές τσουρεκιού! Το όνομα του κρασιού φέρει το όνομα της συζύγου του κ. Γιάννη Τσέλεπου, του ανθρώπου που πριν από τριάντα χρόνια, γοητευμένος από τον ευλογημένο τόπο της Αρκαδίας (και την Αμαλία), ασχολήθηκε με την οινοποίηση του μοσχοφίλερου, ποικιλία που είναι συνδεδεμένη με τη Μαντίνεια. Ο Πάρνωνας, το «θηλυκό βουνό», πιο ήπιο και ομαλό συγκριτικά με τον «αρσενικό» Ταΰγετο, το έτερο βουνό της Πελοποννήσου, είναι ο τόπος που θρέφει τους αμπελώνες του κτήματος. Το πρόσφορο κλίμα του ενδείκνυται για τα αμπέλια που ευδοκιμούν στις παρυφές του, σε υψόμετρο 750 μέτρων. Στόχος της οικογένειας είναι η καλύτερη έκφραση της ποικιλίας μοσχοφίλερο και η ανάδειξή της στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ο Γιάννης με την Αμαλία παραδίδουν τη σκυτάλη στα παιδιά τους, τη δεύτερη γενιά που συνεχίζει στον τόπο-ουτοπία του Αρκαδικού παράδεισου τη φροντίδα των αμπελότοπων και τις οινικές εξερευνήσεις με αγάπη, σοφία, τέχνη κι αφοσίωση. Καθώς η οινογευσία συνεχίζεται, μετά συνοδείας των εξαιρετικά εύγευστων και περίτεχνα φροντισμένων πιάτων, το πάντρεμα οίνου και πνεύματος πυροδοτεί έκρηξη κεφιού κι ευφορίας στην παρέα. Τα ποτήρια υψώνονται κι ο ήχος του τσουγκρίσματος ικανοποιεί και την πέμπτη αίσθηση (αυτήν της ακοής), ενώ οι ευχές για υγεία και καλό χειμώνα δίνουν και παίρνουν. «Οίνος ευφραίνει καρδίαν», το κέντρο των συναισθημάτων μας, κι από την αρχαία Ελλάδα ως τις ευαγγελικές παραβολές αποτελεί κοινωνό της χάρης του Θεού, σύμβολο χαράς και ζωής μαζί με τον άρτο και το ύδωρ, το ευλογημένο αυτό αγαθό. Ας μην ξεχνάμε ότι η μετατροπή του νερού σε κρασί ήταν το πρώτο από τα θαύματα του Ιησού στην παραβολή του γάμου της Κανά. Επισφράγισμα όλων όσων χαρήκαμε, το γλυκό που απολαύσαμε στο τέλος: γιαούρτι με σιροπιαστά μανιτάρια! Είναι ανάσες ελευθερίας αυτές οι αποδράσεις στη φύση, ειδικά όταν είναι οργανωμένες από ανθρώπους που ζουν και δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο. Η φιλοξενία του κτήματος Τσέλεπου και της Fungi Hellas μας έκανε να αισθανθούμε αναζωογόνηση και ευεξία, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη και το ενδιαφέρον μας. Έχουμε πολλούς λόγους να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για την επόμενη δράση που θα διοργανώσουν!
