Σμόλικας

Ο υπέροχος γίγαντας

Στα 120 χιλιόμετρα μακριά, ατενίζεις τον μεγάλο αδερφό, τον Όλυμπο, να ξεπροβάλλει σαν νησί μέσα από μια συννεφένια θάλασσα. Βρίσκεσαι στην κορφή του δεύτερου σε ύψος βουνού της χώρας μας, του Σμόλικα, κορωνίδα της Πίνδου. Τα εναέρια άσπρα ίχνη των αεροσκαφών μοιάζουν να ‘ναι δίπλα σου. Είσαι στα ουράνια. Μια ολάκερη χώρα στα πόδια σου. Κι εσύ, στεφανωμένος με τις ψηλότερες κορφές της, ακόμα πιο ψηλά, μια ανάσα απ’ τον Θεό.

Φεύγω από την εκστατική στιγµή, γυρίζω τον χρόνο πίσω, να σας πω την ιστορία από την αρχή. Η ζωή επιφυλάσσει ευχάριστες εκπλήξεις πολλές φορές. Όλοι είµαστε εν δυνάµει δραπέτες της καθηµερινότητας. Η πρόταση να ακολουθήσω τους ευγενικούς ανθρώπους της Pindos Hawks και να βιώσω την εµπειρία µιας εκδροµής off road στον Εθνικό ∆ρυµό της Πίνδου όπου δραστηριοποιούνται, είχε έρθει λίγες µόλις µέρες πριν την αναχώρησή µας. Πήρα την απόφαση στο φτερό. Στον Σµόλικα δεν είχα ξαναπάει και ήταν από τα µέρη που πάντα είχα την επιθυµία να επισκεφτώ. Το σηµείο αφετηρίας ήταν τα Ιωάννινα. Εκεί µας περίµεναν τα τετρακίνητα οχήµατα της εταιρίας, τρία Nissan Navara σε άριστη κατάσταση, πλήρως εξοπλισµένα και διαµορφωµένα για εξόρµηση στο βουνό. Το πρόγραµµα είναι τριήµερο. Άφιξη Παρασκευή βράδυ στις Πάδες, διανυκτέρευση, ανάβαση στο βουνό µε τα οχήµατα και πεζοπορία ως την κορυφή το Σάββατο, ενώ την Κυριακή επιστροφή από εναλλακτική διαδροµή στην ανατολική πλευρά της Τύµφης, την πιο άγνωστη πλευρά της Ζαγορίσιας οµορφιάς. Μια πλούσια εκδροµή µε µαγευτικές εικόνες, σχηµατιζόταν ονειρικά στο καναβάτσο της φαντασίας µου, δηµιουργώντας µου µια γλυκιά προσµονή. Ταξιδεύοντας το βράδυ µε τα οχήµατα φτάσαµε στις Πάδες, όπου περίµενα το ξηµέρωµα για να εµφανιστεί, σαν µια πρωτοεµφανιζόµενη φωτογραφία, µπροστά στα µάτια µου η ανεπανάληπτη θέα του ορεινού τοπίου.

Πάδες

Πράγµατι, όταν ξυπνάς για να απολαύσεις το καφεδάκι σου στον αυλόγυρο του ξενώνα Munti Smolikas, δίπλα στην πλατεία του χωριού, νιώθεις προνοµιούχος. Μόνο η αναπνοή του φρέσκου πεντακάθαρου αέρα αρκεί. Το µάτι σου χάνεται στο πράσινο που κυριαρχεί τριγύρω στις βουνίσιες πλαγιές. Το πνεύµα σου εδώ θα ηρεµήσει και θα διαλυθεί κι η τελευταία υποψία στρες. Ο Έκτορας, ο τρίχρονος υπέροχος γίγαντας, ένα απίθανα όµορφο Alaska Alamut, θα σου έρθει για χάδια. Ξαπλωµένος και µε ορθάνοιχτα τα πόδια παραδίδεται στις βουλήσεις σου. Πιο γαλήνιο σκυλί δεν έχεις ξαναδεί. Έχει γίνει ένα µε τον τόπο. Άσε µε εδώ ζωή να ξαποστάσω λίγο, σκέφτεσαι, πόσα πιο πολλά να ζητήσεις; Τα καλύτερα όµως όπως πάντα έπονται! Το Munti Smolikas έχει τη λογική του καταφυγίου. Τα δωµάτια που διαθέτει είναι 4, 6 και 8 κλινών, διαµορφωµένα µε κουκέτες. Η αίθουσα µε το τζάκι, τους δράκους στον τοίχο και τα ξύλινα µοναδικά τραπέζια, δηµιουργεί µια υπέροχη θαλπωρή. Οι άνθρωποι ερχόµαστε όλοι πιο κοντά, γινόµαστε µια παρέα, ξυπνάνε συζητήσεις, γεννούνται σχέσεις. Με την αρωγή του υπέροχου τσίπουρου πάντοτε. Κάπως έτσι γνωριζόµαστε µε τα παιδιά που θα µας ακολουθήσουν στη βουνίσια εξόρµησή της επόµενης µέρας. Φίλοι, από διάφορες πόλεις, Πάτρα, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, µε σηµείο συνάντησης τις Πάδες. Τι όµορφα σκέφτοµαι, να ανταµώνουν οι άνθρωποι σε τόσο υπέροχα µέρη!

Λύγκα, η ∆ρακολίµνη σε σχήµα καρδιάς

Μετά τον πρωινό καφέ ξεκινάµε. Τα τρία τετρακίνητα οχήµατά µας δεν αντιµετωπίζουν το παραµικρό πρόβληµα στον κακοτράχαλο χωµατόδροµο που για τα κλασικά οχήµατα είναι απαγορευτικός. Ελίσσεται µέσα από πυκνό δάσος µε πανύψηλα µαυρόπευκα. Η διαδροµή είναι παραπάνω από ονειρική. Ανεβαίνουµε όλο και πιο ψηλά. Εικάζω ότι όλον αυτόν τον δρόµο, αν κάποιος ήθελε να τον κάνει µε τα πόδια, θα του έπαιρνε τουλάχιστον 5 ώρες πηγαινέλα. Γύρω στα 10 χλµ. δύσβατου χωµατόδροµου το υπολογίζω. Με τα 4x4 τον διανύουµε περίπου σε 45 λεπτά. Ο διοργανωτής της εκδροµής της Pindos Hawks, Παναγιώτης ∆αγρές, θα µας πει ότι η πεζοπορία µέχρι την πρώτη στάση µας, τη ∆ρακόλιµνη, δεν είναι µεγάλη. Το σηµείο αφετηρίας, όπου αφήνουµε τα οχήµατα, βρίσκεται ήδη πολύ ψηλά. Είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτοµαι ∆ρακόλιµνη. Η πρώτη ήταν πριν πολλά χρόνια, στη ∆ρακολίµνη της Τύµφης, η οποία βρίσκεται κάτω από την ψηλότερη κορυφή της, την Γκαµήλα. Είναι και η πιο φηµισµένη καθώς φωλιάζει στα ριζά της µεγαλόπρεπης κορφής που ορθώνεται σαν ουρανοξύστης µπροστά της. Η δική µας όµως, του Σµόλικα, ονοµάζεται Λύγκα κι είναι επίσης πανέµορφη. Βαδίζοντας το µονοπάτι, ανάµεσα από ογκώδη ρόµπολα, κάποια στιγµή την βλέπεις ξαφνικά να κάνει την εµφάνισή της λίγο πιο χαµηλά. Το βαθύ της µπλε σε γεµίζει γαλήνη. Σαν µπαλκόνι µε πισίνα βρίσκεται απάνω από χαράδρες και βουνοπλαγιές. Περιτριγυρίζεται από κοντινές και µακρινές οροσειρές, ενώ η πυραµίδα της κορφής βρίσκεται πίσω κι από πάνω της. Ένα απαράµιλλο γαλάζιο διαµάντι στο µεγαλείο της ελληνικής ορεινής φύσης. Υπάρχει µεγαλύτερη απόλαυση από το να παίρνεις κολατσιό σ’ ένα τόσο όµορφο σηµείο; Παίρνουµε δυνάµεις κι ετοιµαζόµαστε για την κορυφή. Ο διαθέσιµος χρόνος δεν είναι πολύς. Σύντοµα αφήνουµε πίσω µας τη λίµνη και την αγναντεύουµε από ψηλά. Εδώ επιβεβαιώνονται οι φήµες πως η ∆ρακόλιµνη του Σµόλικα έχει σχήµα καρδιάς! Με αγάπη µας αποχαιρετά, καθώς ολοένα και την αφήνουµε, ανεβαίνοντας προς τα πάνω και γίνεται ολοένα και µικρότερη. Απότοµη και δύσκολη η πορεία προς την κορυφή, σε οδηγεί όµως προς τον ουρανό και τα σύννεφα... Οι πανύψηλες οροσειρές γύρω σου βρίσκονται πιο χαµηλά καθώς τραβάς για ακόµα πιο πάνω. Παρά το κρύο η φωτογραφική µηχανή ανεβάζει θερµοκρασία από τα πολλά κλικ καθώς ήλιος, νέφη, κορυφογραµµές ζωγραφίζουν πίνακες µοναδικούς, αποθεωτικούς, που διαρκώς αλλάζουν – θαρρείς γίνονται ολοένα και οµορφότεροι! Με κυριεύει το αίσθηµα της ευγνωµοσύνης κι ένα µεγάλο σιωπηλό ευχαριστώ επειδή ζω και το ζω. Τα δέντρα µοιάζουν µε θεόρατους αρχαίους γίγαντες, που έχει φροντίσει ο άνεµος και ο καιρός να τα µετατρέψουν σε ανεπανάληπτα γλυπτά. Τα χαιρετάς µε δέος και τα αγγίζεις για να πάρεις λίγη από την ενέργειά τους. Νιώθεις µικρός κι ασήµαντος όµως η πορεία σου είναι… κορυφαία και σε µιάµισης ώρας περπάτηµα θα βρίσκεσαι ψηλά – εκεί που όλα είναι από κάτω σου και ψηλά µόνο το απέραντο µπλε…

 

Μπορεί να μην παίρνεις χρυσό μετάλλιο, αλλά η ευτυχία σου είναι παρόμοια: μετά από σκληρό κόπο έχεις φτάσει στην κορφή.

Η Τύμφη μέσα στα σύννεφα.
Στην κορυφή όλοι μαζί.
Πλησιάζοντας στη Δρακόλιμνη.
Η Δρακόλιμνη σε σχήμα καρδιάς.

Τα δέντρα μοιάζουν με θεόρατους αρχαίους γίγαντες που έχει φροντίσει ο άνεμος και ο καιρός να τα μετατρέψουν σε ανεπανάληπτα γλυπτά.

Στα 2.637 µέτρα

Σαν σε ακρωτήρι, σαν σε εξέδρα έχεις φτάσει εδώ στην άκρη, το απώτατο σηµείο. Αναπνέεις τον αέρα της κορυφής. Μπορεί να µην παίρνεις χρυσό µετάλλιο, αλλά η ευτυχία σου είναι παρόµοια: µετά από σκληρό κόπο έχεις φτάσει. Απολαµβάνουµε µε την οµάδα µας τη γαλήνη και την οµορφιά του θαυµάσιου τοπίου γύρω µας. Ενωµένοι, δυνατοί όπως θα γράψει η Σοφία στο ηµερολόγιο της κορφής, µαζί και τα ονόµατα όλων µας. Ναι, προστατευµένο σε ένα µεταλλικό κουτί, υπάρχει βιβλίο εντυπώσεων! Από τον Όλυµπο έως τ’ αλβανικά βουνά, τον Γράµµο και τα βουνά του Ζαγορίου… αυτός ο κόσµος ο µικρός, ο Μέγας! Πίσω, στην εκστατική στιγµή της πρώτης αντάµωσης µε το σηµείο απ’ όπου ξεκίνησε η πεζοπορία µας, χαµογελάµε, αστειευόµαστε και αγναντεύουµε – όλο µας το είναι πετάει σε πελάγη χαράς. ∆εν καταλαβαίνεις πότε περνά η ώρα, αλλά σύντοµα ο Παναγιώτης µάς ειδοποιεί ότι πρέπει να πάρουµε τον δρόµο του γυρισµού για να µη νυχτωθούµε. Στην επιστροφή, η ∆ρακόλιµνη-καρδιά πλησιάζει όλο και περισσότερο και µετά από µιάµιση ώρα πορεία βρισκόµαστε στις όχθες της να παρατηρούµε τους µικρούς δράκους, τους τρίτωνες, τα προϊστορικά πλασµατάκια που έχουν επιβιώσει εδώ και χιλιάδες χρόνια λόγω των ψυχρών ορεινών συνθηκών. Είναι οι µόνιµοι κάτοικοι των ∆ρακολιµνών. Ίσως είναι ο λόγος που οι αλπικές λίµνες πήραν την ιδιαίτερη ονοµασία τους. Υπάρχει όµως κι η λαϊκή παράδοση που θέλει δράκους να κατοικούσαν τις δύο λίµνες, του Σµόλικα και της Τύµφης. Το ποιος από τους δύο επικράτησε στη µάχη µεταξύ τους, δεν µπορούµε να το πούµε µε βεβαιότητα γιατί η κάθε περιοχή ισχυρίζεται πως νίκησε ο δικός της. Καθώς πέφτει το φως, το κρύο στα δύο χιλιόµετρα υψόµετρο αρχίζει και γίνεται τσουχτερό. Αφού µαζευόµαστε όλοι, παίρνουµε το δρόµο της επιστροφής για τις Πάδες. Τα αυτοκίνητα δεν είναι πολύ µακριά, µόλις µισής ώρας πορεία. Ο ήλιος πέφτει στο βουνό προσφέροντάς µας την εµπειρία µιας πολύχρωµης πορτοκαλοκόκκινης πανδαισίας. Το ηλιοβασίλεµα στο βουνό έχει µια διαφορετική οµορφιά.

«Στου Ανάσα τον οντά»

Επιστρέφουµε για λίγο στα δωµάτια κι ετοιµαζόµαστε για το µεγάλο γλέντι «Στου Ανάσα τον Οντά». ∆ύο υπέροχοι ακρίτες, ο Νίκος –γνωστός ως «Ανάσας»– κι η γυναίκα του η Σόφη, οργανώνουν κάθε δεύτερο Σάββατο του Νοέµβρη ένα µεγάλο γλέντι για να γιορτάσουν την απόσταξη του τσίπουρου, δίνοντας ζωή στον πανέµορφο αυτό τόπο. Ο Παναγιώτης, όπως κάθε χρόνο, κανόνισε την εκδροµή το συγκεκριµένο Σαββατοκύριακο ακριβώς για να µη χάσουµε αυτή τη βραδιά. Όταν φτάνω στον Οντά, η αίθουσα είναι ήδη ασφυκτικά γεµάτη. Με περιµένει η παρέα µου στο γωνιακό τραπέζι απ’ όπου έχουµε άποψη όλου του χώρου. Το γλέντι έχει φουντώσει και καλά κρατεί. Το κλαρίνο µαζί µε το λαγούτο πρωτοστατούν. Ο κόσµος χορεύει γύρω από τα όργανα στον λιγοστό ελεύθερο χώρο. Μα είναι πολλές φορές που ανοίγει η πόρτα και ο χορός µεταφέρεται στον περίβολο του Οντά. Παρά το κρύο βγαίνουµε όλοι έξω και ο κύκλος µεγαλώνει, µαζί και το κέφι! Μια αξέχαστη βραδιά που κρατά µέχρι τις πρωινές ώρες. Αληθινά κρίµα που το πρωινό ξύπνηµα και η πολύωρη οδήγηση για την επιστροφή δεν µας επιτρέπει να το ζήσουµε µέχρι τέλους.

 

Έκτορας. Στον αυλόγυρο του ξενώνα Munti Smolikas
Ρεμβάζοντας στα νερά.
Κατεβαίνοντας.
Καταρράκτες Ηλιοχωρίου.
Ανεβαίνοντας.

Η αθέατη πλευρά της κοιλάδας του Αώου

Το όµορφο κοµβόι των µαύρων Navara µας, σύντοµα προσεγγίζει τον υπέροχο Αώο –  για µένα τον πιο όµορφο ελληνικό ποταµό. Μετά από µια µικρή στάση ακολουθούµε τη διαδροµή που διασχίζει τα χωριά του ανατολικού Ζαγορίου µε πρώτο το Βρυσοχώρι. Από εδώ ξεκινά µονοπάτι προς την κορυφή της Τύµφης, θα µου πει ο Παναγιώτης. Το Ηλιοχώρι µε τους καταρράκτες «Μπάλντα Ντι Στρίγκα» αξίζουν οπωσδήποτε µια επίσκεψη και πραγµατικά περπατάµε το σύντοµο µονοπάτι για να τους δούµε. Έπειτα κινούµαστε προς τον Γυφτόκαµπο, όπου και επισκεπτόµαστε το θεµατικό πάρκο που αναπαριστά τη στάνη των Σαρακατσαναίων µε τις ιδιότυπες καλύβες. Μέσα από µια υπέροχη, δασωµένη, ορεινή διαδροµή, συναντάµε ποτάµια, γεφύρια, περνάµε από το όµορφο Σκαµνέλιµε, την κλασική Ζαγορίσια αρχιτεκτονική και το Τσεπέλοβο, ένα από τα πιο γραφικά Ζαγοροχώρια. Από µακριά αγναντεύουµε και την περίφηµη σκάλα του Βραδέτου, λίγο πριν το Καπέσοβο και το ∆ίλοφο. Όλα τα χωριά αξίζουν για στάση και περιήγηση, µα εµείς δεν έχουµε πολύ χρόνο. Με τη δύση του ηλίου βρισκόµαστε στα Ιωάννινα όπου αφήνουµε την πανέµορφη Πίνδο και τα τετρακίνητα «γεράκια» της, µέσα στα οποία ταξιδέψαµε σε µαγικές τοποθεσίες και διαδροµές.

∆εν θα χάσω την ευκαιρία, αν µου παρουσιαστεί ξανά, να πραγµατοποιήσω ακόµη µια εκδροµή µε τους ανθρώπους της Pindos Hawks και αυτό προτείνω και σ’ εσάς χωρίς καµιά απολύτως επιφύλαξη. Εξυπηρετικοί και φιλικότατοι, είναι άριστοι γνώστες των βουνών της Πίνδου και οι προτάσεις τους περιλαµβάνουν µοναδικές φυσιολατρικές εµπειρίες σε συνδυασµό τις περισσότερες φορές µε τοπικές παραδοσιακές εκδηλώσεις και γιορτές. Το κύριο µέληµα τους είναι να γινόµαστε όλοι µια µεγάλη παρέα κα να περνάµε όµορφα. Και ο Σµόλικας, η ∆ρακόλιµνη, οι Πάδες, το πέρασµα του Αώου… Αχ, βόηθα ριζικό να σας ξανάρθω σύντοµα!

Ηλιοβασίλεμα στο βουνό.
Στου Ανάσα τον Οντά.
Δέντρο-γλυπτό στον δρόμο για την κορυφή.
Εμπειρία η εκδρομή με τα αυτοκίνητα της Pindos Hawks. Στάση δίπλα στον Αώο.

Προτάσεις

info's

Ευχαριστούµε τους ανθρώπους της Pindos Hawks– Landscape Exploring για τη µοναδική ταξιδιωτική εµπειρία που µας προσέφεραν. Με 15ετή εµπειρία στις ορεινές εξορµήσεις µας δίνουν τη δυνατότητα να περιηγηθούµε µε σιγουριά στα οµορφότερα και πιο δυσπρόσιτα τοπία της Πίνδου, που λίγοι µπορούν να προσεγγίσουν. Θα τους βρείτε στους ιστότοπους  www.pindoshawks.gr, www.facebook.com/northpindoshawks. Οδηγός και υπεύθυνος επικοινωνίας, κ. Παναγιώτης ∆αγρές, τηλ.: 6948 949789, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Θα το βρείτε στο

τεύχος 120

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares