Τυράκια απ’ τη Λαγκάδα και κοπανιστή απ’ το Πυτιός

Η δεύτερη μέρα ήταν αφιερωμένη στο βόρειο τμήμα του νησιού και η πρώτη στάση έγινε στην παραθαλάσσια Λαγκάδα, στο τυροκομείο «Του Τσοπάνη» της οικογένειας Γεωργούλη. Η Δέσποινα Γεωργούλη μας υποδέχτηκε με ένα πλατύ χαμόγελο και αφού φορέσαμε τα κατάλληλα καλύμματα μας ξενάγησε στις εγκαταστάσεις του τυροκομείου που αξιοποιεί την οικογενειακή παραγωγή. Η Δέσποινα μας μίλησε για τα κοπάδια της οικογένειας, τις δυσκολίες της ζωής του κτηνοτρόφου, αλλά και τις σκέψεις της για το μέλλον, με την αγάπη ενός ανθρώπου που επέλεξε να σπουδάσει το αντικείμενο εξελίσσοντας την οικογενειακή επιχείρηση. Οι γονείς, Γιάννης και Πόπη, συμπληρώνουν την παρέα μας και σε λίγο το σαγανάκι μπήκε στο τηγάνι. Μια πιατέλα με διάφορα τυριά, νωπή γίδινη μυζήθρα, το «Γραβιεράκι» που είναι μια εξαιρετική αιγοπρόβεια γραβιέρα με γεμάτη πιπεράτη γεύση και φυσικά η κοπανιστή Χίου έφτασαν για να ολοκληρώσουν τη γευστική μας εμπειρία.

Επόμενη στάση, ένα ορεινό χωριό που οι κάτοικοι του αντιστέκονται στην ερημοποίηση της ελληνικής επαρχίας, χρησιμοποιώντας την καινοτομία και την τεχνολογία, αξιοποιώντας ταυτόχρονα την τοπική παράδοση και την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά. Ο λόγος για το Πιτυός και την Κοιν.Σ.Επ. «Πιτυός Προορισμός», μια ομάδα ανθρώπων που πιστεύουν ότι το χωριό τους έχει πολλά να προσφέρει στους επισκέπτες που θέλουν να γνωρίσουν την «άλλη Χίο». Η Κοιν.Σ.Ε.π έχει ως έδρα το παλιό κοινοτικό γραφείο και με πολυποίκιλες δράσεις βασισμένες στην ανάπτυξη ήπιων μορφών θεματικού τουρισμού, έχει συμβάλει σημαντικά στο να γίνει το χωριό ένας σημαντικός προορισμός του νησιού παρά την απόστασή του από τις παραλίες του. Με συνεπήρε η μουσική περιήγηση με καλαίσθητες ταμπέλες με κωδικούς QR σε εμφανή σημεία του οικισμού, που σου επιτρέπουν να ακούσεις από το κινητό σου παραδοσιακά τραγούδια του Πιτυούς, τραγουδισμένα από κατοίκους του. Κάπως έτσι ξέμεινα παραπίσω για να απολαύσω την κυρία Δέσποινα, που μόλις είχαμε γνωρίσει στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο του συζύγου της, να τραγουδά το «Τούτες οι μέρες έχουν το». Ο κύριος Γιάννης μόλις είχε βγάλει ζεστά παξιμάδια απ’ τον ξυλόφουρνο και όλο το χωριό μύριζε χωριάτικο ζυμωτό ψωμί.

Οι υπόλοιποι είχαν ήδη φτάσει στην ταβέρνα «Ο Μάκελος» και με τη βοήθεια της κυρίας Μαρίας είχαν ξεκινήσει ένα άτυπο σεμινάριο κατασκευής παραδοσιακών «χερίσιων» μακαρονιών, τα οποία πλάθονται με τη βοήθεια μικρών βλαστών από σπάρτα και παραδοσιακά σερβίρονται με σπιτική σάλτσα ντομάτας και τη ντόπια ξηρή μυζήθρα Χίου. Απολαύσαμε με γέλια τη διαδικασία μάθησης που συνοδευόταν από παξιμάδι με χιώτική κοπανιστή, κοπανιστόπιτες και σούμα! Λίγο πριν το τέλος, φτάσαμε στο οινοποιείο του Κτήματος Κεφάλα στη θέση Σχοινιές της Βολισσού. Σε έναν όμορφα διαμορφωμένο χώρο, ο Παντελής Κεφάλας μας παρουσίασε τα κρασιά του Κτήματος, με έμφαση στον παραδοσιακό ερυθρό γλυκό οίνο που παράγεται από σταφύλια τα οποία λιάζονται για δεκαπέντε μέρες.

Η Βολισσός και ο ξακουστός Αριούσιος οίνος

Το αποχαιρετιστήριο τραπέζι μάς περίμενε στην Πλατεία Χριστού στη Βολισσό. Στην ταβέρνα «Για ουζάκι» που μένει ανοιχτή όλον το χρόνο, τρεις σεφ, ο Στράτος Ιωσηφέλλης, ο Γιάννης Λιγνός από τη διάσημη ταβέρνα «Ο Χότζας» και ο Γιώργος Μπαλής με τη «Feed the Need» μας είχαν ετοιμάσει ένα πραγματικά καταπληκτικό γεύμα πέραν κάθε περιγραφής. «Χερίσια» μακαρόνια με κοπανιστή Χίου, μελιτζανοπίλαφο, μανιταρόπιτα, ένα καταπληκτικό τραχανότο με κότσι αρνιού ερχόντουσαν σταδιακά ανάμεσα σε άλλα κάνοντας σε να μην ξέρεις τι να πρωτοδοκιμάσεις. Και όλα αυτά με την συνοδεία των εξαιρετικών κρασιών της οινοποιητικής «Αριούσιος». Η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Άννα Λαγού μας αφηγήθηκε την ιστορία του Αριουσίου οίνου, του φημισμένου χιώτικου κρασιού που αναφέρει ο Όμηρος και έχει το όνομα της βορειοδυτικής περιοχής του νησιού της «Αριουσίας». Δοκιμάσαμε την λευκή «Αριούσια Χώρα» από Ασύρικο και Αθήρι και τον «Αυστηρό» έναν ερυθρό ξηρό από τις ντόπιες ποικιλίες Χιώτικο Κρασερό και Αγιαννίτης. Ένα καταπληκτικό ηλιοβασίλεμα που απολαύσαμε από τον όμορφο χώρο του «Volissos Holiday Homes», μας περίμενε για το κλείσιμο στον λόφο πάνω από το γραφικό λιμάνι των Λημνιών. Εκεί, η οικοδέσποινά μας Αντιγόνη Μαϊστράλη μας προσέφερε δροσερή σπιτική λεμονάδα του ξενώνα. Ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο γεμάτοι από εμπειρίες, πολιτισμό και χιώτικες γεύσεις. Δύο μέρες μιας αξέχαστης φιλοξενίας από ανθρώπους που με πολύ αγάπη μας έδειξαν τις πιο ιδιαίτερες γωνιές του νησιού. Και ένα είναι σίγουρο, ότι μας έπεισαν πως η Χίος αξίζει και με το παραπάνω να είναι σύντομα ο επόμενός μας προορισμός, δικαιώνοντας όσα είχα φανταστεί.