Μόλις το 1963 δημιουργήθηκε η φυσική λίμνη Στεφανιάδα, που πήρε το όνομά της από το κοντινό ομώνυμο χωριό αλλά και από τον Στεφανιώτη ποταμό που την τροφοδοτεί. Παρότι σου δίνει την αίσθηση του εντελώς απόμακρου προορισμού, έχοντας στο νου σου ότι θα πρέπει να διασχίσεις πολύ δύσκολους χωματόδρομους για να την προσεγγίσεις, αυτό δεν είναι πια αλήθεια. Έως το τέλος της διαδρομής ο δρόμος είναι πλέον καλός και ασφαλτοστρωμένος και ενώ σίγουρα είναι μια διαδρομή κουραστική στην οδήγηση, με πολλές στροφές και ανηφοροκατηφορικά κομμάτια, τελικά σε αποζημιώνει προσφέροντάς σου πλούσια φυσική ομορφιά. Άγραφα είναι αυτά και δεν έχεις πάρα να υποκλιθείς στο μεγαλείο τους.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η λίμνη απέχει περίπου 370 χλμ. από την Αθήνα, 70 από την Καρδίτσα και 45 από το Μουζάκι. Εμείς ξεκινήσαμε από την Πύλη Τρικάλων που βρίσκεται πολύ κοντά στο Μουζάκι. Η διαδρομή ήταν περίπου μιάμιση ώρα, ιδανική για μονοήμερη εξόρμηση. Περνώντας από το χωριό Πευκόφυτο και στη συνέχεια  από το Βλάσι ή από τα Λιβάδια, δεν συναντάς άλλους οικισμούς στην πορεία σου παρά μόνο ατέλειωτο δάσος και απόκρημνες κορφές να εναλλάσσονται, ποταμούς με τα γεφύρια τους και πρωτόγνωρους γεωλογικούς σχηματισμούς.

Βρισκόμαστε στην περιοχή της Ανατολικής Αργιθέας. Ο Δήμος Αργιθέας καταλαμβάνει μεγάλη έκταση αλλά απαριθμεί μόλις 3500 κατοίκους, με βάση την τελευταία απογραφή, και περιλαμβάνει 20 χωριά. Εκτός από το κουκλίστικο Βλάσι, κοντά στον κύριο δρόμο βρίσκονται το Λεοντίτο, το Πετρίλο, το Φουντωτό, το Δροσάτο, το Πετροχώρι, τα Κουμπουριανά, η Στεφανιάδα, όλα γύρω στα 1000 μ. υψόμετρο. Σημεία ενδιαφέροντος είναι οι καταρράκτες στο Δροσάτο και στα Λιβάδια. Στην πέτρινη πλατεία στο Λεοντίτο βρίσκεται ο γεροπλάτανος που στα ριζά του συνήθιζε να ξεκουράζεται ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, όταν ήταν παιδί. Αργότερα, ως οπλαρχηγός, εγκατέστησε στο πανέμορφο ορεινό χωριό το αρχηγείο του. Αξίζει επίσης να επισκεφθείτε τον μοναδικής ομορφιάς πέτρινο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον οικισμό Κρανιά του Πετρίλου, με την πλίθινη σκεπή, αλλά και όλο το χωριό με τις πολλαπλές γειτονιές στα 1200 μ., που αποτέλεσε και έδρα της Ελεύθερης Ελλάδας, το καλοκαίρι του 1944, υπό την Κυβέρνηση του Βουνού του ΕΑΜ. Τέλος, ενδιαφέρον για τον περιηγητή έχουν τα λαογραφικά μουσεία στο Βλάσι και στα Κουμπούριανα.

Έντονη ιστορία και αέρας λευτεριάς σε τούτα τα αγέρωχα βουνά, τα απάτητα από τον κατακτητή, με δεσπόζουσα προσωπικότητα τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Το μνημείο με την προτομή του συναντάμε στη διαδρομή προς τη λίμνη με τη χαρακτηριστική επιγραφή: «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω». Αυτά απάντησε ο αθυρόστομος στρατηγός στον Μαχμούτ πασά το 1823, δηλώνοντας, με περισσό θράσος, το ανυπότακτο πνεύμα του Έλληνα.